Rosemary’s Baby

Regie: Roman Polanski, US, 137 MIN, English, no subs,

Cast: Mia Farrow, John Cassavetes, Ruth Gordon

Fri 31 Oct Sat 1 Nov

CineDiner

Dinner & a movie voor €31,50
Meer info vind je hier. Koop een cinediner

CineDiner Kaarten

Rosemary’s Baby, Roman Polanski’s meesterwerk over paranoia, macht en satanische intrige, schudde in 1968 het horror-genre op. De film jaagde het publiek de stuipen op het lijf door te vernieuwen: hier geen occulte clichés en gotische fratsen, maar een ijzingwekkende psychologische studie naar een vrouw wiens mentale en fysieke welzijn op het spel staat, gesitueerd in de imposante maar ook alledaagse setting van het New Yorkse Dakota-gebouw.

Rosemary’s Baby sprak zich uit over de positie van vrouwen in de maatschappij, over de angsten die gepaard gaan met zwangerschap en over manipulatie door ogenschijnlijk gewone gemeenschappen – baanbrekende onderwerpen in 1968, die niets aan relevantie hebben ingeboet, en die de duivelse dreiging in de film van inhoud voorzien. Dit is niet zomaar een generiek, bovennatuurlijk kwaad: Rosemary’s Baby liet zien dat er in horror net zo goed plaats is voor maatschappelijke en existentiële angsten, en maakte daarmee de weg vrij voor de grote horrorfilms van de jaren zeventig – The Exorcist, The Omen – en moderne hoogtepunten als Hereditary en Get Out.

Het is een uitdaging om een invloedrijkere film binnen het genre aan te wijzen dan Rosemary’s Baby – de iconografie, stijl en statuur van de film kennen hun weerga niet. We vonden het dan ook hoog tijd om de film weer eens op het grote doek te laten zien. Kom deze Halloween dus naar Cinecenter, en geniet van een van de belangrijkste en beste horrorfilms ooit gemaakt.

English Synopsis

Rosemary’s Baby, Roman Polanski’s masterpiece of paranoia, power, and satanic intrigue, redefined horror back in 1968. As determined to innovate as it was to frighten, the film forwent horror cliches and situated its story in a very real (and very imposing) New York apartment complex, juxtaposing the everyday with the intensely troubling psychological terror that befalls Mia Farrow’s titular character.

Its themes of feminism, fear of pregnancy and manipulation were groundbreaking back in the day and remain relevant today, rendering the film’s satanic threat much more than a generic supernatural evil. Rosemary’s Baby showed that societal and existential anxieties had a place in horror, paving the way for the major horror pictures of the ’70s – The Exorcist, The Omen – as well as modern highlights like Hereditary and Get Out. It’s hard to think of a more seminal film in the horror genre than Rosemary’s Baby – its iconography, style and stature arguably having outlived those of its peers.